दिवाळी २०२० स्पेशल- २२

बंदे भी हो गये है खुदा तेरे शहर में   

लेखिका- प्राजक्ता काणेगावकर

राजस दुकानाच्या पायऱ्या उतरून खाली आला. खिशातले कामसूत्राचे पाकीट त्याने चाचपून बघितले. आज बऱ्याच दिवसांनी सेटिंग लावून त्याला चान्स मिळाला होता. तसे त्याचे काम त्याला अनेक लोकांच्या घरात घेऊन जाणारे होतेच. पण बेडरूमपर्यंतची एन्ट्रीही त्याला बरीच सहज होती. एका प्रोफेशनल बॉडी ट्रेनरला इकडे तिकडे हात लावू द्यायला कोण कसे नाही म्हणेल? नाही म्हणायला राजस पहिले काही महिने एकदम सांभाळून असे. सुरुवातीला तरी तो काहीच त्याच्याकडून हलचाल करत नसे. क्लाएंट कोण आहे, कशी आहे तिच्या घरचे कसे आहेत याचा पूर्ण अंदाज आल्याशिवाय तो कधीही पाऊल पुढे टाकत नसे. वल्लरीच्या बाबतीतही त्याने हेच धोरण ठेवले होते. वल्लरीला ट्रेनर हवा आहे हे तिच्या मैत्रिणीने जस्मिनने त्याला सांगितले होते.जस्मिनकडे तो ट्रेनर म्हणून अजवळपास वर्ष दोन वर्ष जात होता. जस्मिनवर त्याने ट्राय मारला नव्हता असे नाही. पण जस्मिन हुशार निघाली होती. तिने त्याला बरोबर एक हात लांब ठेवले होते. शेवटी तू मेरी बहन जैसी है म्हणून राजस ने ती केस मिटवली होती. जस्मिनला त्याचा फारसा अंदाज नव्हता. एकदा दोनदा त्याचा इकडे तिकडे हात लागलेला तिला कळला होता नाही असे नाही. पण चुकून झाले असेल म्हणून तिने सोडून दिले होते. राजस जेव्हा तिला बहन वगैरे म्हणाला तेव्हा तिने मनातून शंका काढून टाकल्या सगळ्या. त्याला क्लाएंट मिळवून देणे तिच्यासाठी त्याला मदत करणे होते. राजसला वास्तविक तिच्या मदतीची अजिबात गरज नव्हती. एकंदरीतच त्याचे पर्सनल ट्रेनिंग आणि त्या आडून चालणाऱ्या उद्योगांमुळे छान चालू होते.

अशाच एका ट्रेनिंगच्या वेळी वल्लरी जस्मीनकडे आली होती. राजस शॉर्ट्स आणि स्लिव्हलेस टी शर्ट मध्ये जस्मिनच्या मागे उभा होता. त्याने तिला मागून धरले होते. जस्मिनवरून नजर काढून वल्लरीने राजसकडे बघितले. राजसचे तिच्याकडे लक्षही नव्हते. तिने सावकाश त्याच्यावरून नजर फिरवली आणि मग त्याच्याकडे संपूर्ण दुर्लक्ष करून तिने जस्मिनशी बोलायला सुरुवात केली. राजसच्याही ते लक्षात आले. “इतका नखरा!! भेट एकदा मग दाखवतो” त्याच्या मनात आले. त्याने एक नजर वल्लरीकडे टाकली आणि चेंज करायला म्हणून तो आत गेला. जस्मिनने वल्लरीला ओढून सोफ्यावर शेजारी बसवले.

“क्या रे? है किधर तू? कितने दिनो बाद आई मिलने” तिने वल्लरीवर माराच केला.

“हां हां बताती हू. एक कप चाय तो पिला”

जस्मिन उठली. वल्लरीही तिच्यामागून उठलीच. वॉशरूम जाके आती हू असे ओरडून ती स्पेअर बेडरूम मध्ये शिरली. तिच्या अपेक्षेप्रमाणे राजस तिथे चेन्जच करत होता. लोटलेले दार ढकलून वल्लरी आत शिरली. राजस मागे वळला. मागे वल्लरीला उभे पाहून त्याला फारसे आश्चर्य वाटले नाही. वल्लरी मात्र त्याच्याकडे बघतच राहिली. तिच्या धीट नजरेकडे बघत राजस तिच्याकडे सरकला. वल्लरी जागेवरच खिळून उभी होती. तो अलगद तिच्या जवळ जाऊन उभा राहिला. तिचा श्वास चढला. त्याने मात्र तिला लगटून वळसा घातला आणि बॅग उचलली. त्याच्या स्पर्शाच्या अपेक्षेने उभ्या असलेल्या वल्लरीला दोन मिनिट काय झाले ते कळलेच नाही.

“मॅडम तुमची हरकत नसेल तर मी कपडे घालू का?’ त्याने तिच्याकडे रोखून बघत विचारले.

वल्लरीचा चेहरा लाल झाला.

“बाय ऑल मीन्स. मी अडवले नाहीये तुम्हाला” ती सरकलीच.

राजस हसला. त्याने पटकन बॅग मधून टी शर्ट काढून घातला आणि तिच्याकडे हसून बघत तो रूमच्या बाहेर पडला.

त्याला ट्रेनर म्हणून वल्लरीने बोलावणे अपेक्षित होतेच. फक्त त्याच्या अपेक्षेपेक्षा ते जरा उशिरा घडले. जस्मिनकडे झालेल्या त्या भेटीनंतर त्याला फारतर पुढच्या महिन्यात बोलावणे येईल अशी अपेक्षा होती. पण वल्लरीकडून काहीच निरोप आला नाही. दोन महिने गेल्यावर राजसनेही नाद सोडून दिला.

“राजू सुन रे” जस्मिनचा परिचित आवाज कानावर पडला. राजसने फोन कान आणि मानेच्या मध्ये धरला.

“बोल बेहना” त्याने ठेवणीतला आवाज काढला.

“वो मेरी फ्रेंड है ना रे, वल्लरी. उसको तुझसे मिलनेका है”

“क्यू रे?” राजसने कळून न कळल्यासारखे दाखवले

“अरे उसको ट्रेनर हायर करनेका है. उसने मुझसे बोला तुम्हे पूछने को. तू करेगा क्या? मेरी बहोत अच्छी फ्रेंड है. मैने उसको बोला तेरा शेड्यूल मालूम नही मुझे करके. सोचा पहले तेरेसे बात कर लू”

“अरे तेरे लिये करेगा रे अड्जस्ट मै. तू बोल उसको” राजसने फोन सरळ धरत गोड आवाजात सांगितले.

“ठीक है. फिर मै उसको नंबर देती हू तेरा. बात कर लेना. और परसो घर पे आयेगा ना तो तेरे लिये तेरा फेवरीट पास्ता बनाती हू”

“अरे फिर तो मै जल्दी आऊंगा” राजसने हसून फोन ठेवला.

अर्ध्या तासात वल्लरीचा फोन आला. वेळ आणि दिवस ठरवल्याप्रमाणे राजस तिच्या घरी पोचला. वल्लरीचे घर शहराच्या पॉश उपनगरात होते. राजसने त्याच्या कामाच्या निमित्ताने अशी घरे पाह्यलेली असली तरी त्यालाही तिच्या श्रीमंतीचा अंदाज आला नव्हता. बाहेरून बंदिस्त पेटीसारख्या दिसणाऱ्या आणि आतून अतिप्रचंड असणाऱ्या रो हाऊसेसची सोसायटी बघून राजस जरा दडपलाच. गेटवर एंट्री करताना त्याने सहज आत नजर टाकली. सोसायटीच्या मधोमध एक सुसज्ज जिम आणि स्विमिंग पूल दिसत होता. आणि तरीही बाहेरून आत बघणाऱ्या माणसाच्या नजरेला तो आडच होता. इकडेतिकडे बघत राजस वल्लरीच्या बंगल्यापाशी पोचला. त्याने बेल दाबली. वल्लरीने स्वतः दार उघडले. हॉट पँट्स आणि गंजी घातलेली वल्लरी त्याच्याकडे बघून गोड हसली.

“ये ना. आत ये” तिने त्याला आत बोलावले. हॉल मधल्या प्रशस्त गुबगुबीत सोफ्यावर राजस आरामात बसला.

“काय घेणार?” तिने त्याच्याकडे रोखून बघत विचारले.

“एक ग्लास पाणी” राजस काहीच न लक्षात आल्यासारखा चेहरा करून म्हणाला.

वल्लरी हसली.आत जाऊन ती एक पाण्याची बाटली आणि ग्लास घेऊन आली. राजसने पाणी पिऊन ग्लास सेंटर टेबलवर ठेवला.

“मला जस्मिन मॅमचा निरोप मिळाला”

“हो मीच सांगितले होते तिला तुम्हाला विचारायला”

“प्लीज मला अहो जाहो करू नका.”

“ओके. मग तूही मला अगंच म्हण. चालेल?”

“चालेल. तुला व्यायाम का सुरु करायचा आहे?”

“फिटनेस साठी.” वल्लरी पटकन म्हणाली. “तसेही मी फार जाड नाहीये अरे. तुला माझ्याकडे बघून कळलेच असेल म्हणा” तिने त्याच्याकडे थेट बघितले

“नाही पण अजून शेपमध्ये आलीस तर जास्त छान दिसशील” राजसने तिची नजर तोलली.

वल्लरीने नजर झुकवली नाही. काही क्षण गेल्यावर तिने मान हलवली.

“कधी सुरु करूया?”

“नेक्स्ट वीक. मी प्लॅन करतो तुझ्यासाठी आधी” राजस उठला,

“अरे थांब चहा कॉफी घे काहीतरी”

“नको मी चहा कॉफी घेत नाही. आणि तसेही मला क्लाएंट कडे पोचायचे आहे काही वेळात, येतो मी. प्लॅन झाला की व्हॉटसॅप करतो”

वल्लरी उठली. त्याला लगटून पुढे जात तिने दरवाजा उघडला.

“भेटूया”

तिला ओलांडून दाराजवळ जाताना राजसचा हात तिच्या अंगाला घासला.

“आय एम सॉरी” अजिबात सॉरी वाटत नसतानाही त्याने अपराधी चेहरा केला.

“इट्स ओके.” वल्लरी हसून म्हणाली.

बाहेर गाडीपाशी येऊन राजसने स्वतःला पाच दहा मिनिटे दिली शांत व्हायला. असले तापलेपण घेऊन क्लाएंटकडे जायला परवडले नसते त्याला.

वल्लरीचे कोचिंग सुरु होऊन आता सहा महिने झाले होते. एव्हाना ती एव्हढ्या मोठ्या बंगल्यात एकटीच असते, नवरा महेश कामानिमित्ताने सतत बाहेर असतो इत्यादी तपशील राजसला कळले होते. सहा महिन्यात त्याने त्याच्याकडून काही हालचाल केली नव्हती. पहिल्या दिवशी चुकून झालेल्या स्पर्शाव्यतिरिक्त त्याने तिला वावगा स्पर्श केला नव्हता. वल्लरीनेही तिच्याकडून शांतता राखली होती. आज मात्र काम होणार याची त्याला खात्री होती.म्हणूनच काँडोमचे पाकीट ट्रॅकपँटच्या खिशात सरकवताना त्याचा चेहरा फुलला होता.

गाडीला किक मारून तो वल्लरीकडे पोचला. गेला महिनाभर वल्लरीकडून त्याला सिग्नल्स मिळत होते. त्याच्या हातावर मुद्दाम हात ठेवणे, त्याच्याकडे नीट न्याहाळून बघणे हे जोमात सुरु झाले होते. राजसला या प्रकारांची सवय असली तरी वल्लरीने फारच वेळ घेतला होता त्याच्या मते. तिच्या बंगल्याच्या एका कोपऱ्यात तिने जिम रूम तयार केलेली होती. एक भिंत तर पूर्ण आरसाच होती. तिच्या मागे उभे राहून वेट्स साठी सपोर्ट देताना तिची नजर भरकटतेय हे त्याला जाणवले होते. आज आर या पार तुकडा पाडायचाच अशा इराद्याने त्याने तिच्या घराची बेल वाजवली.

वल्लरीने दार उघडले. आज ती जिम शॉर्ट्स आणि खोल गळ्याच्या गंजीमध्ये भलतीच सेक्सी दिसत होती. राजसने तिच्याकडे वरपासून खालपर्यंत एक सावकाश रेंगाळती नजर टाकली. आत शिरून तो थेट जिमरूमकडे चालू लागला. वल्लरी त्याच्या मागोमाग रूम मध्ये आली.

“सुरु करूया?” त्याने हात ताणत विचारले. वल्लरी त्याच्या जवळ आली. तिने त्याच्या बोटात बोटे गुंतवली. त्याच्यापासून श्वासाच्या अंतरावर उभे राहून तिने त्याच्याकडे रोखून बघितले

“कर ना सुरु” ती कमालीच्या मादक आवाजात त्याच्या कानात कुजबुजली.

राजसला त्याला हवा असलेला इशारा समजला. त्याने तिला धसमुसळेपणाने जवळ ओढले आणि तिच्या ओठावर ओठ टेकले. बेभान होत त्याने रूमचा दरवाजा लोटला आणि तिथेच व्हिनाईल फ्लोअरवर त्याने तिला आडवे केले. अर्धा एक तास तिचा मनसोक्त चोळामोळा करून तो उठला. वल्लरी त्याच्याकडे अनिमिष बघत होती. राजस टी शर्ट उचलणार इतक्यात वल्लरीने त्याचा ताबा घेतला. राजस तिच्या हल्ल्याने चमकला. त्याला डिवचत आव्हान देत ती त्याच्यावर तुटून पडली. काही वेळाने थकून शांत झाल्यावर तो कोपरावर उठून बसला.

“वल्लरी माय गॉड तुफानच आहेस तू एक”

“तुला काय वाटले? तूच फक्त ऍग्रेसिव्ह आहेस?” तिने हसून त्याला विचारले

राजस शब्दांनी उत्तर द्यायच्या भानगडीत पडला नाही. बऱ्याच दिवसांनी त्याला कुणीतरी त्याच्या बरोबरीची प्रतिस्पर्धी मिळाली होती.

वल्लरी त्याची वाटच बघत असे. तो येऊन रूममध्ये शिरेपर्यंत तिला दम नसे. राजसला संपूर्ण बंगल्यात प्रवेश होता. फक्त वल्लरीची मास्टर बेडरूम त्याच्या कक्षेबाहेर होती.

एके दिवशी सकाळी राजस वल्लरीजवळ सरकला. तिने त्याला अलगद बाजूला केले.

“महेश घरी आहे” ती पुटपुटली. राजस एकदम सावध झाला. तो तिच्यापासून अंतर ठेवून उभा राहिला. वल्लरीला हसूच आले एकदम.

“कसला डरपोक आहेस रे” तिने कुचकट आवाजात टोमणा मारला. राजसचे रक्तच तापले. तो तिच्या जवळ सरकला. त्याने पंजाने तिचा जबडा पकडला

“वल्लरी मी कुणाच्या बापाला घाबरत नाही काय. तुझ्या जवळ उभा आहे मी. तुला काय वाटले मी तुझ्या नवऱ्याला घाबरतो? तुझी काळजी आहे म्हणून गप्प आहे. जास्त शहाणपणा करू नकोस माझ्याशी” बोलता बोलता त्याचा आवाज खर्जात गेला.

वल्लरीने त्याच्या पंजातून स्वतःला सोडवले. त्याला हाताने मागे सरकवून ती त्याच्या समोर उभी राहिली.

“मला माहित आहे तुला माझी किती काळजी आहे राजस. जास्तीचा शहाणपणा माझ्याशीपण करायचा नाही. तुलाही हे सगळे हवेच असते. तू ट्रेनर असशील पण तू मुळात कसला धंदा करतोस हे मी तुला सांगू नये. तेव्हा तुला माझी काळजी आहे वगैरे नाटके करायची नाहीत. कळले?”

राजस मागे सरकला. त्याने वल्लरीकडे नीटच बघितले आता. तिला एक भडकावून द्यावी असे एक क्षण त्याला वाटून गेले. फार प्रयत्नाने त्याने स्वतःवर ताबा ठेवला.

“वर्क आउट पूर्ण करूया?” त्याने स्वतःवर कंट्रोल ठेवत शांत आवाजात विचारले.

वल्लरी हसली. तिने त्याच्या गालावर थोपटले.

“नाऊ दॅट्स लाईक माय बॉय” ती हळूच त्याच्या कानाशी पुटपुटली.

राजस काही बोलला नाही. दुसऱ्या दिवशीही तो तिच्याशी अंतर ठेऊनच वागत होता. वल्लरीच्या ते लक्षात आले. पण ती त्याची मनधरणी करायच्या भानगडीत पडली नाही. असेच दोन तीन दिवस गेल्यावर मात्र तिला त्याची तहान लागली. त्याच्या येण्याच्या वेळी तिने ठेवणीतला तलम गाऊन काढला. त्याची बटन्स न लावताच तिने त्याच्यासाठी दार उघडले. राजस तिच्याकडे बघतच राह्यला. तिने दार लावून त्याला जवळ ओढलं. राजसचा निग्रह जेमतेम काही मिनिट टिकला. त्याने उचलून तिला मास्टर बेडरूम मध्ये नेले. तासाभराने दोघेही शांत झाले.

“राजा मला माफ कर रे. मी तुला नाही नाही ते बोलले त्या दिवशी. चुकलेच माझे” वल्लरी त्याच्या जवळ सरकत म्हणाली. राजस छताकडे बघत विचार करत होता. त्याने मान वळवून तिच्याकडे बघितले. ती खूप मनापासून बोलत होती. त्याने तिला जवळ ओढले.

“जाऊ दे. जे खरे आहे तेच बोललीस तू”

“नाही रे. प्लीज असे म्हणू नकोस. माझे खरंच चुकले” वल्लरी मनापासून म्हणाली. 

राजसने तिच्या डोळ्यातले पाणी ओठांनी टिपले.

“खरंच जाऊ दे विषय तो”

त्याचे ओठ तिच्या खांद्यावरून खाली सरकले तशी वल्लरी उसासली. काही वेळाने तो उठला. ती तशीच थकून डोळे मिटून पडली होती. झोप लागली होती बहुतेक तिला. राजसने  ट्रॅकपँटच्या खिशातून मोबाईल काढला. त्याने तिचे फोटो काढले. स्वतःशीच हसत तिच्या अंगावर ब्लॅंकेट सरकवून तो तिथून बाहेर पडला.

दुसऱ्या दिवशी वल्लरी लवकरच उठली. ती राजसची वाटच पाहत होती. आदल्या दिवशीच्या खाणाखुणा तिच्या अंगावर अजून होत्या. त्यांच्याकडे बघून तिला त्याची अजूनच ओढ लागली. मोबाईल वाजला म्हणून तिने नाखुशीनेच फोन उचलला. महेशने तिला तिचे काही फोटो पाठवले होते आणि त्याचबरोबर तो घरी येतोय असा मेसेज. फोटो बघून वल्लरी हादरली. फोटोत ती बेडवर अस्ताव्यस्त पसरली होती. नुकत्याच घडलेल्या संबंधाच्या खुणा तिच्या अंगांगावर स्पष्ट दिसत होत्या.

बेल वाजली. राजस आत आला. वल्लरीने त्याच्याकडे खुनशी नजरेने बघितले. राजस उमजला, त्याने हसून तिला जवळ घेतले. तिने त्याला ढकलायचा प्रयत्न केला.

“वन लास्ट टाइम बेबी” असे म्हणून त्याने तिला उचलले. तिच्याशी मनसोक्त जबरदस्ती खेळून तो तिथून बाहेर पडला.

वल्लरी बेडरूममध्ये सुन्न बसून होती. फोन वाजला. तिने यंत्रवत फोन उचलला

“बेब महेशला फोटो मी पाठवलेत. तुला कळले असेलच एव्हाना. तुझ्यासारख्या शरीराला चटावलेल्या बायांचे असेच होते. मला धंदा करणारा म्हणालीस ना? तू काय केलंस मग? मी धंदा करतो तर तूही गिऱ्हाईकच आहेस. पायरी कुणीच सोडायची नसते. ना तू ना मी. तू सोडलीस म्हणून मला सोडावी लागली. चल बेस्ट ऑफ लक” त्याने फोन खिशात टाकला.

काही दिवसांनी त्याच्या अटकेची बातमी सगळीकडे झळकली. ट्रेनर म्हणून घरात शिरून जबरदस्ती केल्याचे त्याचे फुटेज सापडले होते. राजसचे कॉन्टॅक्ट नंबर्स पॉर्न साईट्सवर सापडले.

वल्लरी त्याच्याकडेच बघत होती कोर्टात. महेश कोर्टरूममध्ये बसून त्याच्याकडे खाऊ का गिळू नजरेने बघत होता. डोळ्यात पाणी आणून, हमसून हमसून वल्लरी कोर्टाला विचारत  होती

“माणसावर विश्वास कसा ठेवायचा हो? सांगा ना”