गुंतता हृदय हे…कोडं प्रेमाचं- भाग २

” चलो हर्ष बेबी , आपल्याला निघायला हवं .”

” व्हॉट ? मॉम , लगेच ?”

” तु तर यायला तयार नव्हतास .मग आता का ?”

” मॉम तू जा . मी काही दिवस आजीसोबत  राहातो .”

रोहिणीला हेच अपेक्षित होते .

हर्ष राहिला ,आणि खूपच रमला .

दुसऱ्या दिवशी रंगपंचमी होती .

आजी नि मागचा हौद मुलांसाठी भरून घेतला . रंग ,फुगे सगळी तयारी झाली .

पोरं बनियन वरच आले होते .

” ए हर्ष ,इतक्या चांगल्या कपड्यात रंग खेळणार ? बदल की ”

हर्ष आत गेला . “आजी , हे सगळे असेच आलेत .'”

” रोज नवीन कपड्यांची चैन त्याना परवडत नाही बाळा , . तुला नाईट ड्रेस आहे  न ? तो घाल ”

सगळ्यांनी खूप धमाल केली .

खेळून झाल्यावर आजीने सगळ्यांसाठी जेवण ठेवलं होतं .

पोरांनी मनापासून हादडलं .

हर्ष नि एक नोटीस केलं ..ह्या मुलांना हर्ष बद्दल जराही असूया नव्हती . हे सगळं आपल्याला मिळत नाहीये ,याचा जराही लवलेश नव्हता .

संध्याकाळी दत्तू काकांच्या वाडीत जायचं ठरलं होतं . पोरं निघाली तशीच . त्यांचं बघून हर्ष नि  पण स्लीपर्स घातल्या .

” हर्ष ,  मधल्या रस्त्याने जायचंय , बूट घाल .” टप्प्या म्हणाला .

” तुम्ही  ..?”

“आम्हाला  काट्याची सवय झालीये ,तुला सहन नाही व्हायचं ” गौरी

हर्ष साठी हे जगच नवीन होतं .तमाम सुखं पायाशी असतांना दुसऱ्या मुला सारखे बूट हवे , नवीन सायकल हवी …..अस हट्ट करतो आपण . मॉल मध्ये जाऊन बेसुमार खर्च करणारे मुलं देखील इतके यांच्या सारखे संमाधानी नव्हते .

मुकुल , चिंगी , सावित्री आणि खास मैत्रीण गौरी . बडबडया गौरी ने हर्ष ला नारळ सोलणे , सुपारी फोडणे , गाईचं दूध काढणे असं काय काय शिकवलं .

हर्ष ने तिला लॅपटॉप वापरणे , प्रिंट काढणे , इंटरनेट , पेन ड्राईव्ह वापरणे हे सगळं दाखवलं .गावातील  एकमेव नेट दुकानात (कॅफेत ) जाऊन तिला मोठ्या नविन जगाशी ओळख करून दिली .

हुशार गौरी ने सगळं पटापट शिकून घेतलं .

तिच्या शाळेत कॉम्पुटर होता , पण तो आठवी पासून पुढच्या मुलांनाच बघायला मिळे .

तो अन गौरी सतत सोबत असत .तिच्या आई अन बापू ला कोण कौतुक वाटे पोरीला चुटु चुटु इंग्लिश बोलतांना पाहून .

गावात एक तलाव होता . उन्हाळ्यात पण पाणी असायचं त्यात. गौरी त्याला तिथे घेऊन गेली . एका बाजूला कमळं फुलायची , गावकरी मुद्दाम त्या बाजूचा वापर करत नसत . हर्ष नि कमळ फक्त चित्रातच बघितलं होतं.

तलावात खूप शिंगाडे असत .

” हर्ष , तुला शिंगाडे खायचे ?”

” म्हणजे ?”

गौरी खिदी खिदी हसली ..” कसा रे तू ,तुला काहीच माहीत नाही .”

” तुला जसं सगळं माहितेय .आली मोठी . सांग बरं मुंबईत किती एअरपोर्ट आहेत ?”

” जे मला माहित नाही ते तू सांग न ”

अशी मोठ्या माहितीची मजेत देवाण घेवाण चालली होती .

शेवटी हर्ष च्या बाबांचा इंडोनेशिया वरून फोन आला . त्यांनी  हर्षची  थायलंड समर कॅम्प ची फीस भरली होती . हर्ष ला मुंबई ला बोलावले होते.

” तू जाणार हर्ष ?”

” हो जावं लागेल .हॅट बाबा !! मला नाही जायचं गौरी ! ,

ए ,तू येतेस मुंबई ला ?”

” नाही , शन्नो आक्कीचं लग्न आहे .”

” शन्नो चं लग्न ? अग तिच्या पेक्षा कितीतरी मोठी माझी पायल दीदी ..मावशीची मुलगी ग …आहे .ती तर आत्ता  U .S ला जातीये . शन्नो बारावी तरी झाली का ?”

” दोन वर्षांपूर्वी दहावी झाली , मग शिलाई चा कोर्स केला .”

” she is so young !!”

” यांग बिंग नाही बघत रे , इकडं लग्न लावून टाकतात .”

” मग तुझं पण असंच होणार लग्न ? ”

” काय माहीत !!”

” अरे !! तुला नाही तर कुणाला माहीत ? गौरी , तू हुशार आहेस .अशी पट्कन लग्न करून  टाकू नकोस ह ?

आमच्या पायल दीदी सारखी हो ”

कदम काका गाडी पुसत होते . हर्ष ला कसं तरी होत होतं .पोटात ढवळून येत होतं . कालू ,मुकुल , टप्प्या , चिंगी ,सगळे भेटायला आले होते ,कावरे बावरे चेहरे घेऊन . कुणी चिंचा , कुणी खेळायचे गजगे ,कुणी छोट्या कैऱ्या असे आणले होते ..काय मधूर जग होतं ते ..हर्ष नि पण मॉम ला सांगून कदम काकांमार्फत कॅडबरिज आणल्या होत्या .त्याने सगळ्यांना कॅडबरिज दिल्या .

गौरी कुठेच दिसत नव्हती ..

…कालू ,गौरी कुठाय रे ?

त्याने फक्त खांदे उडवले .

कदम काकांनी गाडी सुरू केली ..हर्ष आजीच्या पाय पडला .

पण त्याचा पाय निघेना . ही गौरी ऐन वेळेवर कुठे गेली ?

हेरंब काका , गौरी कुठाय ? त्याची चीड चीड झाली .

“तिच्या घरीच जाऊ काका ,चला ”

गौरी घरी पण नव्हती .

गाडी निघाली ..हर्ष ला रडू येत होते ..

दत्तू काकांची वाडी मागे पडली ,आणि आवाज आला ” ह  s s र्ष  !! ”

” गौरी  s !!  ” त्याने दार उघडून बाहेर उडीच घेतली .

मागून गौरी धावत येत होती .

” कुठे निघालास रे , न भेटता ? ”

” मुर्ख कुठली !! मी तुला गाव भर शोधतोय  , तू कुठे होतीस ग ?”

…..

” आग बोल की !!”

तिने हळूच मागून काहीतरी काढले .

ते कॉम्पुटर वर तयार केलेले फ्रेंडशिप ग्रीटिंग होते .

” wow !! Osome !! तू केलंस?”

” मग !! तू शिकवलस न !! ”

” गौरी , आता मला 9,10 वी साठी special क्लास लावलाय .माहीत नाही सुटीत मी येऊ शकेल की नाही .”

…….तिचे डोळे डबडबले होते .

त्याने तिला कॅडबरी दिली , अन  झटकन गाडीत बसला .

आरशात बघितले ,काही अंतरापर्यंत गौरी मागे धावत होती …

मग दिसेनाशी झाली .

त्याने झरकन वळून बघितले ,  एक ठिपका अजूनही तिथेच उभा होता  माळावरती  .

माळावर ची गौरी दिसेनाशी होई पर्यंत हर्ष मागे बघत होता . आजीने डबा दिला होता प्रवासात खा म्हणून . त्याने गाडीतील सुटे सामान बघितले .चिंचा , पेरू , गजगे आणि हे ग्रीटिंग . त्याने अलगद हाताने ते उघडले .

एक मुलगा हातात डिग्री घेऊन उभा आहे ,असं चित्र प्रिंट केलेलं होतं .

खाली लिहिलं होतं ,

‘ तू म्हणालास नं की तुला मोठ्ठा कॉम्प्युटर इंजिनिअर व्हायचंय , मग ह्या चित्रा कडे बघत अभ्यास कर नक्की होशील . पण पुढच्या सुट्टीत नक्की ये बरं का !! मला पण अजून कॉम्प्युटर शिकवायला . ‘

तुझी मैत्रीण,

गौरी

ग्रीटिंगच्या खाली हाताने काढलेलं फुल ओलं झालं होतं ,दोन थेंबाने . हर्ष नि डोळे पुसले .

त्याला मुंबईत खूप मित्र मैत्रिणी होत्या . खूप मस्ती करायचे सगळे . रश्मी ,चिन्मय आणि हर्ष हे त्रिकुट मिळून चाट खाणे , आइसक्रीम पार्लर ला जाणे , घरी विडिओ गेम्स खेळणे अशी खूप मजा करायचे ,पण हे आताचं काहीतरी वेगळंच होतं …अस्सल …आई म्हणाली न , येतांना ,तसं अभिजात ,ओरिजिनल !!!

बाबांना सांगूया की इथे गावात  छानशी शाळा आणि कॉलेज काढा , माझ्या ह्या मित्रांसाठी .

क्रमश:

Image by efes from Pixabay 

Aparna Deshpande
Latest posts by Aparna Deshpande (see all)

Aparna Deshpande

अपर्णा देशपांडे - (B.E E&TC , M.A soc ) एक अभियांत्रिकी प्राध्यापिका . समाज माध्यमं आणि वर्तमानपत्रात नियमित लेखन . वाचन आणि चित्रकारितेची विशेष आवड .

One thought on “गुंतता हृदय हे…कोडं प्रेमाचं- भाग २

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!