दिल है हिंदुस्थानी- नाती!

काही वर्षांपुर्वीची गोष्ट- मला माझ्या मावस आते सासूबाईंचा (नवर्याच्या आजीच्या बहिणीची मुलगी- बुद्धीमत्ता चाचणी ज्यांनी दिलीये, त्यांच्या लक्षात आलं असेलच) WhatsApp आला- “अगं एक काम होतं, सांगू का?” अगदी महत्वाचं काम असल्र्यायाशिवाय त्या असं काही बोलणार नाहीत ह्याची खात्री असल्याने मीही अगदी लगेच फोन लावला. “हक्कानी सांगा, काय करू?” मग त्यांनी संकोच बाजूला सारून मला सगळं समजावून सांगितलं. त्याप्रमाणे मी नक्की काहीतरी करते असं आश्वासन दिलं, मग त्यांचा जीव भांड्यात पडला. माझं विचारचक्र सुरु झालं, आता काय करता येईल…

तर झालं असं होतं की, त्यांच्या मामे नणंदेच्या मैत्रीणीचा मुलगा -प्रशांत आणि त्याची बायको रिया प्रोजेक्टसाठी न्युयॅार्कला थोड्या दिवसांसाठी आले होते. दिवसांचे महिने होता- होता रियाला दिवस गेले होते. ऐनवेळी विसा रद्द झाल्याने नेमकं भारताहूनही कोणी मदतीला येणं शक्य नव्हतं. नववा महिना लागल्यावर तिची आई येणार होती, पण आता तर तेही शक्य नव्हतं. बरं अमेरिकेत स्वयंपाकाला, बाळाला सांभाळायला, वरकामाला बाई ठेवणं परवडलं असतं तरी कुठून ओळखीच्या- विश्वासाच्या बायका शोधणार हेही त्यंना माहिती नव्हतं. पहिलटकरीण असल्यानं घरी सगळ्यांनाच घोर लागला होता.

शेवटी द्राविडी प्राणायाम (म्हणजे काय ते मला विचारू नका, शास्त्र असतं ते) करून त्यांनी मला गाठलं होतं. मग मला आठवलं की माझी चुलत चुलत नणंद -नेहा(एव्हाना बुद्धीमत्ता चाचणीचा सराव झालाच असेल, ज्यांनी स्कॅालरशिपच्या परीक्षा दिल्या नाहीत त्यांनी सोडून द्यावं. सगळी नाती कुठे आपल्या लक्षात येतात…) न्यु जर्सीला बरीच वर्षं स्थाईक असते. मग तिला फोनवर सगळं रामायण ऐकवलं. अपेक्षेप्रमाणे तिनं चुटकीसरशी उपाय सुचवले. मग मी रियाला आणि नेहाला एकमेकींची ओळख करून दिली. नेहानी तिच्या ओळखीच्या गुज्जू बेनचा (रोजच्या डब्यासाठी), वरकामासाठी तासावरच्या मेक्सिकन बाईचा, डिलवरीच्या वेळी मदतीसाठी सुईणीचा (Doula), असे सगळे फोन नंबर मिळवून दिले. रियाची सोय नीट लावून दिली. मग आमचा सगळ्यांचाच जीव भांड्यात पडला.

इतके दिवस शांतपणे माझं फोनवरचं संभाषण, चर्चा ह्या सगळ्याकडे आपलं काहीच लक्ष नाहीये असं भासवणार्या अमेरिकेत वाढलेल्या माझ्या मुलीनं शेवटी विचारलंच- “Mama, to whom were you talking? Who’s Neha aatya n who’s that Riya?” पण तिनं स्कॅालरशिपच्या परीक्षा न दिल्यानं तिला मला ही नाती समजावणं जरा जडच गेलं. माझ्या मावस आते सासूबाईंच्या मामे नणंदेच्या मैत्रीणीच्या सुनेला माझ्या सासर्यांच्या काकाच्या नातीने मदत केली, हे तिला झेपतच नव्हतं. शेवटी नेहमीसारखा ABCD (American Born Confused Desi) चा डायलॅाग तिनं टाकलाच, “ah, this can happen only with Indians!”

#proudToBeIndian

Ketaki Joshi
Latest posts by Ketaki Joshi (see all)

Ketaki Joshi

सतत काहीतरी करून बघण्याची जिगीषा असल्याने- शिक्षणाने इंजिनियर, पण कागदावर खरडत राहणे, डोंगर-कपारी धुंडाळणे आणि योगा शिकणे/शिकवणे ह्यात जास्त रस! अमेरिकेत स्थाईक आणि मनाने सदैव भारतात.

One thought on “दिल है हिंदुस्थानी- नाती!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!