दिवाळी २०२० स्पेशल- २६

न्यू नॉर्मल                      

लेखक – कौस्तुभ केळकर

सोप्पंय.

पीहू तेच तर सांगत होती.

‘मला नाही बाई तुमचं ते Whatsapp बघता येत.

Whatsapp व्हीडीओ कॉल…?

गुगलपे ?

नेट बँकींग ?

झूम ?

अॅमेझोन ?

ईल्ला…

नाय नो नेव्हर.

खूप फसवाफसवी चालते म्हणे.

क्षणात होत्याचं नव्हतं होऊन यायचं.

कशाला ऊगाच आ बैल मुझे मार ?

आपलं आहे तेच बरंय…‘

आजी ऊवाच.

आबा आणि आजी.

मुक्काम पोस्ट रत्नागिरी.

आबा रिटायर्ड पोस्टमास्टर.

रिटायर्ड होऊन सहा वर्ष झालीयेत.

आजी शिक्षिका होती.

तीही रिटायर्ड झालीय नुकतीच.

पीहू दोघांची नात.

पीहूची आई मृणाल.

आबा आजींची एकुलती एक मुलगी.

पीहू मृणालची एकुलती एक.

पीहू आत्ता सेकंड ईयरला आहे.

बीकॉम करत्येय.

सीएची जोरदार तयारी चाललीये.

पीहूचा बाबा मंदार.

तो स्वतः सीए आहे.

स्वतःची फर्म आहे.

धो धो प्रॅक्टीस चालत्येय.

लॉकडाऊन सुरू झाला आणि,

ईकडे मृणालचा जीव वर खाली.

आई बाबा रत्नागिरीत तिकडे एकटे.

मंदार म्हणालाही…

“ईपास काढतो.

दोघांना गाडीत घालून ईकडे घेऊन येतो..”

कसंच काय ?

दोघांचा नन्नाचा पाढा.

पीहू एव्हररेडी…

तिची परीक्षा पुढे गेलेली.

ईथं अभ्यास करायचा तो तिथं जाऊन करीन.

पीहूच्या बाबानं ई पास काढला.

पीहूला रत्नागिरीला सोडून आला.

सागरकिनारे…

आबांचं घर अगदी समुद्राजवळ.

मस्त गाज ऐकू यायची समुद्राची.

घराभोवतीची छोटीशी बाग.

व्हरांड्यातला मोठ्ठा झोपाळा.

झोपाळ्यावर बसून पीहू दिवसभर अभ्यास करायची.

संध्याकाळ झाली की अभ्यास बंद.

कोरोनासे जरूर डरना.

पीहूच्या बाबानं बजावलेलं.

जग ईकडचं तिकडे होवो.

घराबाहेर पडायचं नाही.

एक बरं होतं.

ईथे चांगली रेंज होती.

झूम ले !

पीहूच्या ऑनलाईन लेक्चर्सच्या ऑनलाईन झूम मिटींग्ज.

अपलोडींग डाऊनलोडींग.

सगळं विनासायास सुरू होतं.

पंधरा दिवसांपूर्वी फक्त एकदाच…

एकदाच आजीला घेऊन पीहू बँकेत गेलेली.

नाक्यावरची युनियन बँकेची ब्रँच.

पाच हजार रूपये भरून आजीचं नवीन अकाऊंट.

एटीम कार्ड, नेटबँकींग सकट…

कशाला ?

आजीनं किती नाही म्हणून झालं.

पीहूनं ऐकलंच नाही.

रोज संध्याकाळी.

आजी आणि पीहू.

प्रोढ शिक्षण वर्ग.

तास दोन तास लॅपटोप ,मोबाईल घेऊन बसायच्या दोघी.

आबांची हजारवेळा नाकं मुरडून झाली.

‘आबा गेला ऊडत…‘

दोघींनी मनातल्या मनात जीभ चावली.

झक्कास टाळी दिली एकमेकींना.

आजीकडे स्मार्टफोन होताच.

मागच्या वर्षीच्या वाढदिवसाला आईबाबांनी गिफ्टलेला.

आजी स्मार्ट होने का टाईम आयेला है !

खूप झाली थेअरी.

आता प्रॅक्टीकल.

आजीच्या फोनवर गुगल पे डाऊनलोडलं.

बेस्ट लक आजी.

आजीची आज एक्झॅम.

धकधक धडधड.

कुछ नही होता…

‘काय होईल फारतर..?

अकाऊंटमधे पाचच हजार आहेत.

ऊडाले तरी चालतील…‘

गुरूदक्षिणा.

आजीनं पीहूला थ्रू गुगलपे पाचशे एक रूपये पाठवले.

मिशन मंगल सक्सेसफुल.

आजी खूष.

पीहू खूष.

आजीनं मोबाईल फोनचं, एमएसईबीचं अकाऊंट,

गुगलपेला लिंक केलं.

या महिन्याचं विजेचं बिल पेड.

“तुझ्या आबाला आवर जरा पीहू.

सारखं काही तरी निमित्त काढून ऊंडारायला जायचं.

वीजेचं बिल भरायचं म्हणे..

कुठं जायची गरज नाही आता…”

तेवढ्यात आबा तणतणत आले.

“अहो, जरा नाक्यावर जाऊन येतो.

मोबीलातला बॅलन्स संपलाय..”

टिंगटाँग.

पलक झपकतेही.

आबांच्या मोबीलमधे बॅलन्स आलेला.

आबा हक्काबक्का.

आजीनं पीहूकडे बघून डोळा मिचकावला.

टेलीफोन बिल,वीजबिल,घरपट्टी.

आजीनं सगळं ऑनलाईन पे केलं.

एकदा नाक्यावर जाऊन एटीमसुद्धा वापरून झालं.

“आज्जो…

गुगलपे वाल्या अकाऊंटवर फार पैसे ठेवायचे नाहीत.

फारतर दहा हजार…”

अॅमेझोनही झालं.

आबांसाठी एक छोटीशी टूल बॉक्स मागवली.

टूल बॉक्स बघितली अन् ,

आबा नाचायलाच लागले.

किती शोधली होती त्यांनी ती

टूलबॉक्स ईथल्या मार्केटमधे..

आता आबा त्यांचे कुटीरोद्योग करायला मोकळे.

आबांच्या डोळ्यात आजीचं कौतुक मावेना.

आबांनी आजीला दिलेला एक कातील लूक.

बघितलंय आम्ही सगळं.

आजी दिलखूष.

आजी आहे ती.

जे ईकडे मिळत नाही, आवश्यक आहे,

तेवढंच अॅमेझोन वरनं मागवायचं.

भारीच आवडलं हे सगळं आजीला.

आजीचं झूम अकाऊंट ओपन झालं.

घरबसल्या वसंत व्याख्यानमाला.

नवरात्रात दहा दिवस.

झूम लिंक ओपन केली की बस..

झूम ले झूम ले..

आजी प्रचंड खूष.

Whatsapp व्हिडीओ कॉल, किंडल सगळं सगळं.

आजीचा एकदम मेकओव्हर झालेला.

आजी खरोखर स्मार्ट झालेली.

खरंच सोप्पय सगळं.

आजीला पटलं..

मी ऊगाचच बाऊ करत होते.

आजी शिकली, प्रगती झाली.

आबांना कोम्प्लेस का काय ते आलेला.

झालं..

पीहूला नवीन स्टुडन्ट मिळाला.

आबांनी आठ दिवसात सगळं पटाटा शिकून घेतलं.

आबा आजी एकदम टेक्नोसॅव्ही.

हे भारीये.

आबा आजीनं एक झूम मिटींग अरेंज केली.

ऑनलाईन फॅमिली गेटटुगेदर.

पीहूचे आईबाबा एकदम शॉकड.

खूप कौतुक वाटलं दोघांना लेकीचं.

बघता बघता पीहूची परत जायची वेळ झाली.

“आबा आजी , एक प्रॉमिस हवंय.

तुम्ही दोघांनी अजून एकेकाला असं फूल्ली ट्रेन करायचं.

करोगे ?”

‘दिलं प्रॉमिस…‘

जड पावलांनी पीहू पुण्याला परत गेली.

बगूनाना आणि नानी.

आठ दिवसात रेड्डी…

बघता बघता आळीतली दहा बारा घरं अश्शी तैयार झाली.

आज दिवाळी.

आजीनं झूम मिटींग सेट केलेली.

आईबाबांना ऑनलाईन औक्षण.

अर्धा तास मस्त गप्पा.

फूल टू धम्माल.ह

बहुतेक आळीतल्या दहा बारा घरी हेच पिक्चर…

हेच न्यू नॉर्मल आहे.

एकदम टेक्नोसॅव्ही.

हॅप्पी दिवाली…