सासू खट्याळ, जावई  नाठाळ (भाग १/३)

” अहो , चलताय न , उशीर होईल आपल्याला . ” चंदा ने सदानंद ला गदागदा हलवत म्हटलं . सदा ला काहीच फरक पडला नाही . पोटभर तुडुंब जेवून सुस्त पडलेल्या अजगरा सारखा सदा सोफ्यात लोळत क्रिकेट मॅच बघत होता .

चंदा त्याला पाघळलेला बेसनाचा लाडू म्हणायची . ..गरम असतांना वळला तर कसा पसरतो , तसा आपला नवरा सोफ्यात पसरतो असे वाटे तिला .

” अहो , ती बघा , झिया आपल्या  ‘डॉगी’  ला चक्क कडेवर घेऊन फिरायला जातीये . ”

” कुठे  , कुठे ?” म्हणत सदा ताटकन उठला आणि बाल्कनीत जाणार इतक्यात चंदा गुरकावली ” तिकडे कोणीही नाहीये , मुकाट चपला घाला पायात .”  आता मात्र सदा चिडला . चिडला म्हणजे कसा , त्या कार्टून शो मध्ये कसं , टॉम पुढे पिटुकला जेरी कमरेवर हात ठेवून त्याला  “”टशन”””  देतो , तसा सदा तिच्याकडे बघू लागला .

” अहो आई वाट बघतेय , “””ऑस का s य हो कोरटॉ “”””  असे ओठाचा चंबू करत ती म्हणाली , मग त्याला जाणे भाग पडले . ….तीच्या ह्या लाडिक बोलण्याला भुलून नाही , तर पुन्हा तिने असले भयानक अस्त्र आपल्यावर फेकू नये म्हणून त्याने पटकन चपला पायात घातल्या .

” अहो s ,  ल्याच च्या किल्ल्या कोण घेणार ? ”

यांत्रिकपणे त्याने किल्ल्या घेतल्या .

….कसं मेलं माझ्याच नशिबी हे ध्यान आलं…..असा कटाक्ष टाकून ती बाहेर पडली .

सुटीच्या दिवशी आराम सोडून  सासूबाईंकडे जायचं म्हटलं की सदा  असाच कंटाळा करी आणि फरफटत नेल्या सारखे बायको त्याला घेऊनच जाई . सासरेबुवा तसे मिश्किल आणि स्वभावाने गरीब होते . पण   सासूबाईची गडद छाया सासरेबुवांवर पडल्याने त्यांची

“” पर्सन्यालिटी””  झाकोळलेलीच होती .

अर्धग्लानी अवस्थेत सदा खुर्चीत बसून होता . सासरेबुवा  कुठलातरी दरिद्री सिनेमा बघत होते . कुटुंबातील एकमेव सुसह्य सदस्य , मेव्हणा चंदू गावी गेला होता , सुपारीचा हिशोब करायला .

” अहो , आता टीव्ही त तोंड घालायचे तेवढे बाकी राहिले तुमचे . किती चिटकून बसलाय . ” इति सासूबाई .

” अग तुझ्या पहाडी आवाजापुढे मला काहीच ऐकू येत नाहीये ना ! ”

” जावई माणूस आलंय घरी , चार शब्द बोला त्यांच्या सोबत …”

नशीब  जावई  “”” माणूस “” आहे हे मान्य आहे तर ! सदा ला वाटले .

जेवण वाढतांना सासूबाई सारख्या  सदा कडे बघत होत्या . जावईबापू ‘ लावून ”  आलेत की काय अशी त्यांना शंका येत असावी .

” सदाराव , तुम्ही किनई हरिद्वार ला जाऊन जरा शरीर स्वास्थ्यासाठी  ‘ध्यान , आहार आणि विहार ‘  असा आठ दहा दिवसांचा वर्ग करून या  बरं . फार सुस्ती बरी नाही . …..ह्या सासरेबुवांना ही घेऊन जा सोबत . ” आणि  खी ! खी! करून हसल्या त्या चक्क .

”  काहीतरीच काय !!!  विचित्र बाई !! मला ऑफिस मधून सुटी मिळणे शक्य नाही . आज रविवार आहे , छान आराम करु की इथे येऊन दिवस खराब करुन घेऊ ?…….. असे त्याने मनातल्या मनातच म्हटले . बाहेर फक्त

” हम्मम ” इतकाच आवाज आला .

” आमच्या चंदाला पण घेऊन जा सोबत . ती देखील चार योगासने शिकेल बिचारी . ”

“”” बिचारी???”””  आपली लेक बिचारी आणि जावई काय मग खाटीक ?  असे त्याचे मन ओरडत होते .  आणि तुमच्या चंदा ला सोबत न्यायचं तर मग ‘ध्यान’  लावायला तिथे कशाला जायचं ? ध्यान  तर इथे ही सोबत आहेच की …( हे सगळं मनात बरं !!)

” आई , भारी आयडिया आहे !! मला करायचाय असा कोर्स हरिद्वारला जाऊन . यांना राहुदेत इथेच . बाबा आपण तिघेच जाऊया .”  चंदा म्हणाली आणि सासूबाईंनी ते फारच मनावर घेतलं .

” चंदे , आपण तर जाऊ ग , पण तुझ्या नवऱ्याला इथे एकटे का रहायचे आहे ?  लक्ष ठेव बाई . ”

” नाही ग आई . यांचं खूप प्रेम आहे माझ्यावर . आणि काही लफडं करायला न , हिम्मत लागते . ”  यावर दोघी मायलेकी जोरात हसल्या .

******   सदा ची अवस्था  ‘स्वर्ग दोन बोटे’ अशी होती . पूर्ण 700 स्क्वे . फु .   वर आपलेच राज्य !! आहाहा !! त्याने लगेच  आपला बालमित्र  दिवाकर ( दिव्या) ला फोन केला .

” कुठाएस दिव्या !! हा , हा , आज मै उपर , आसमा नीचे ..”

” चंदा वहिनी माहेरी गेल्यात वाटतं . पण लेका , मी तुझ्याइतका भाग्यवान नाहीये रे  …. सासूबाईंना घेऊन  त्यांच्या कुलदेवतेच्या दर्शनाला आलोय ”

दिवाकर नाही म्हटल्यावर कुणाला बोलवावे असा विचार करत असतानाच बेल वाजली . सदा ने दार उघडले . …त्याचा त्याच्या डोळ्यावर विश्वासच बसेना . दारात एक अतिशय देखणी , उंच , मॉडर्न आणि आकर्षक तरुणी उभी होती .

” आपण कोण ?” आतून आनंदाच्या उकळ्या झेलत त्याने विचारले .

डोळे फडफडवत ती उत्तरली ,

” मी सोफिया . आत येऊ का ? ” त्याला थोडेसे विचित्र वाटले , पण खास सुटी घेऊन घरी राहावे आणि असे सुख अलगद दारी यावे ह्या सुंदर योगायोगात तो अजून गटांगळ्याच खात होता .

ती आत आली . आल्याबरोबर तिने कोपऱ्यातील झाडू घेऊन काही मिनिटातच घर झाडून टाकले , फडक्याने पुसून टाकले . आपल्या कामवाल्या मावशीला इतकी देखणी मुलगी किंवा भाची असल्याचे आपल्याला कसे माहीत नाही याचे त्याला तीव्र दुःख झाले .

सोफियाने गचाळ झालेला ओटा , गॅस शेगडी आणि मोरीतील भांडी चुटकीसारशी साफ करून टाकली . जाळे काढले , बाल्कनीत कुंड्यांना पाणी घातले , आणि ती आत बेडरूम मध्ये गेली .

तिच्या सगळ्या यंत्रवत वाटणाऱ्या हालचाली अतिशय

“” बारकाईने”” बघत असलेला सदा आता एक्साईट झाला होता .

तिने बेडवरील चादर झटकली , उश्यांच्या खोळी काढल्या , आणि वॉशिंग मशीन मध्ये टाकायला  गेली , की सदा ने गादीवर अंग टाकले .

© अपर्णा देशपांडे

क्रमश:

पुढील भागाची लिंक- सासू खट्याळ, जावई  नाठाळ (भाग १/३)

Image by Pexels from Pixabay 

Aparna Deshpande
Latest posts by Aparna Deshpande (see all)

Aparna Deshpande

अपर्णा देशपांडे - (B.E E&TC , M.A soc ) एक अभियांत्रिकी प्राध्यापिका . समाज माध्यमं आणि वर्तमानपत्रात नियमित लेखन . वाचन आणि चित्रकारितेची विशेष आवड .

3 thoughts on “सासू खट्याळ, जावई  नाठाळ (भाग १/३)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!