Author: Anuja Pathare

मी साधारण कॉलेज मध्ये असताना एक चित्रपट पाहिला होता , सवत माझी लाडकी . एक मध्यम वयीन डॉक्टर त्याच्या तरुण

मे महिन्यात माझ्या भावाचे लग्न होते . आम्ही हळद घेऊन नवरीच्या घरी गेलो होतो. मस्त वाजत गाजत बेंजो च्या ठोक्या

थोडी थंडी पडायला लागलीय…. मला मुंबईची थंडी आवडते…. खरं तर ती थंडी नसते… नुसता सकाळ संध्याकाळी हवेत गारवा असतो इतकंच…. बाकी

आपण अगदी जवळ पास जरी जायचं असेल तरी बोलतो एकटीच कुठे जाऊ.? कोणीतरी सोबत असेल तर बरं होईल. माणसाला सतत

कालच माझ्या माहेरी म्हणजे गिरगांवला जाऊन आले. आता आई बाबाचे ही वय झालंय म्हणून छोटया मोठया कामासाठी बऱ्याच फेऱ्या होतात.

गेल्याच आठवड्यात एक चित्रपट पहिला  . चित्रपटाचे तिकीट , पॉपकॉर्न सामोसा सारे काही धरून . हजाराचा तरी फटका होता. सहज

Ok bye, आपण किती सहज पणे बोलतो. आपण दररोज ज्यांना भेटतो त्यांच्याशी बोलताना असे bye बोलून निघताना, त्यांचा निरोप घेताना