Author: B_R Pawar

“काय रे काल निरोप दिलास का मामीला.” “हो दिला.” “काय म्हणाली ?” चहा पिता पिता शेखच्या चौकशा सुरू होत्या. “म्हणाली

“ठक ठक …… ठक ठक ” करत नेहमीप्रमाणे शांताराम बटवड्यासाठी वॉर्डांनुसार गठ्ठे बनवत होता. बाकी सकाळी सकाळी गर्दी नसल्यामुळं, पोस्ट

दुपारच्या जेवणानंतर, उरलेली पत्रं वाटून, शांताराम पुन्हा येऊन खुर्चीत येऊन टेकला. ‘हुश्श ‘ करत सॅक टेबलवर ठेवली. मास्तरांनी चष्मा खाली

आधीच्या भागाची लिंक- डाक- भाग १ हातवारे करतच शांताराम पोस्टात पोचला. खुर्चीत बसला तरी, विचारांच्या तंद्रीतच होता. अखेर कुलकर्णी मास्तरानी आवाज

“ठक ठक ” आवाज करत, शांतरामचं शिक्के मारणं अन पत्रांचं सॉर्टिंग सोबतच चाललं होतं. जमलंच तर एखाद्या कार्डावरून नजर फिरवणं

“माझा नातू लय भारी चित्तर काढतोय, बघितलं का तू……. ए पोरा इकडं ये रं…….” “थांबा, आप्पा, आज्जीनं बोलावलंय तिकडं जाऊन

माळावरच्या धुळकट मृगजळानं माखलेल्या, क्षितिजावरून, एक लाल ठिपका, जवळ येताना दिसू लागला. अन नामदेवानं उगाचच हाताचा आडोसा करत, कुतूहल दाखवलं.

रात्री जेवणं झाली होती. माझा जुना कॉलेज मित्र आला होता. कॉलेजचा मित्र म्हणजे, दर भेटीत काही ‘खास’ विषयांवरची धूळ झटकायची

आज पुन्हा तो बेचैन होता. त्याचं वॉलेट सापडत नव्हतं. चार ते पाच हजाराची रक्कम सोडली तर तसं फारसं काही मौल्यवान

पहाटेच्या तीन – साडेतीनला उठुन, पाचच्या जवळपास सगळे तयार झाले होते….. फक्त चार जण सोडुन. कालच्या थकव्याच्या हॅन्ग ओव्हरमधुन ते