Author: B_R Pawar

सुरकुत्या                                               लेखक- बीआरपवार एकेक अनुभवाच्या घड्या. एखाद्या थोराड झाडाच्या खोडावर चढत जाणारी पुटं जशी त्याच्या सौंदर्यात भर घालतात, तशा

ती अन मी                    लेखक- बी आर पवार ती आली तेव्हा, अवघी वीस एकवीस वर्षांची, पोर होती. पण तिच्यात जादू

“त्या येड्याच्या कोण प्रेमात पडेल, त्याची बायको फसलीये तेवढी पुरे.” ” प्रेम अन त्या झिपरीवर, छया ! काहीही काय? ”

सून आलीय घरात. .. छान देखणी, गोरी पान, ….. भरपूर शिकलेली, ….. यशस्वी करिअर. सॉफ्टवेअर की काय असतं, त्यामध्ये मोठमोठे

रविवार दुपारचं जेवण करून जरा लवंडलो होतो. मोठ्ठा आ वासून, डोळ्यातून पाणी येईपर्यंत आळस देऊन झाला होता. दोन तीन आळोखे

आज जरा उशीरच झाला तिला. आधीच शाळेतल्या घटक चाचण्यांचा रिझल्ट लावता लावता उशीर झाला होता. तरीही घरी येऊन फ्रेश होऊन

किचन मधून भांड्यांचा खडखडाट ऐकू येत होता. आवाज जरा जास्तच होता, ……. आज संध्याकाळ पर्यंत मॅटर सेटल व्हायला हवं, नाहीतर

सकाळची कोवळी उन्हं अंगणातल्या प्राजक्ताला कुशीत घेऊन पहुडली होती. रात्रभर सुरू असलेली पावसाची रिपरिप आता कुठं थांबली होती. बेडरूमला लागून

एम आय डी सी सुटली, परल्या घरी निघाला…… जाता जाता चहाच्या टपरीवर थांबला. तिला एक “हाय ” व्हाट्सअप्प वरच, ……

समोर हरिणांचे कळप, सोबत काही माजलेली काळवीटं. त्याचा दीड लाखाचा कॅमेरा सरसावलेला. प्राण्यांना डिस्टर्ब न करता फोटो काढण्याचं त्याचं कसब,