Author: Pooja Pathak

“तू व्हर्जिन आहेस?” माझ्या तोंडून बाणासारखा सुटलेला प्रश्न औपचारिकतेची उरलीसुरली वलयं भेदून थेट तिच्या मेंदूत जातो. मोजून सेकंदभर किंचित हलल्यासारखी

शाळेतून सपनी आत आली तेव्हा आजा खोलीत समोरच बसला होता टीव्ही बघत. “कुटं होतीस ? किती वाजले काय अक्कल हाय

घरघर करत स्कुटी बंद झाली आणि ती साईड स्टॅन्ड ला लावून रावी ने चेहर्यावरचा स्कार्फ काढला. एक सुस्कारा टाकत तिने

“तेरा मुझसे है जन्मो का नाता कोई.. यु हि नही दिल लुभाता कोई.. जाने तू.. या जाने ना..” अनया प्रद्युम्न

दोघांचेही ओठ एकमेकांच्या इतके जवळ होते पण दोघांनीही स्वतः ला रोखून ठेवले होते.. दोघांच्या डोळ्यांनी जणू एकमेकांच्या नजरेला कैद केले

अनया चा चेहरा पडला.. “का रे काय झालं? सगळं ठीक आहे ना?” – अनया. “हम्म.. एक शूट प्रिपोन झालंय. जावंच

मनसोक्त गप्पा मारून झाल्यावर दोघेही झोपी गेले. सकाळी प्रद्युम्न ला जाग अली, तसा तो बाहेर आला. समोरचे दृश्य पाहून तो

You need to login to view this content. Please Login. Not a Member? Join Us

पक्ष्यांच्या किलबिलाटाने अनया ला जाग आली. उजाडू लागले होते. क्षणभर तिला आपण कुठे आहोत, काय करतोय काहीच आठवेना, मग एकदम

अनया ची बॅग भरायची घाई सुरु होती आणि एकीकडे तिच्या आई ची बडबड सुरु होती. “असले नसते उद्योग बरे सुचतात